Bij de groepsfoto hierboven: “Als ik deze groep mensen zie dan word ik blij, want dan gaan we zingen. Bijna de helft hiervan zingt mee vanaf het eerste project. Ik ben heel blij dat ik repetitor mag zijn van dit leuke koor. Ook ben ik heel blij dat deze groep al 25 programma’s met mij als repetitor muziek wil maken. Het concept dat we voor ieder project een andere dirigent vragen om ons naar een concert te brengen vind ik heel bijzonder. Iedere dirigent heeft zijn of haar eigen inbreng. Dat zorgt voor verfrissing en geeft iedere keer het gevoel weer met een uniek project bezig te zijn.”

Jezelf iets artistieks aanleren kost zweet en geduld, maar juist in het geval van muziek is zo goed te zien wat er tegenover staat. De extase op het gezicht van de solist die zichzelf overtreft, de zichtbare intimiteit tussen mensen die samen musiceren; met niets te vergelijken.

Uit: Column Sander Donkers, de Volkskrant